Ik wil wonen in het aardbevingsgebied van Groningen – deel 1
Het hoge woord is eruit. Per 1 oktober gaat de gaskraan dicht. Voor veel Groningers is dit een historisch moment. Tijd om vooruit te kijken, door de pijn en de zorgen heen. Onze Groningen-correspondent Douwe de Vries gaat onderzoeken of jongeren in Groningen wel vooruit kúnnen kijken. En dan specifiek, of zij in staat zijn om een woning te kopen in het aardbevingsgebied van Groningen. Douwe, zelf ook een starter op de woningmarkt, onderzoekt of hij een potentiële koopwoning in dit specifieke gebied kan vinden. Deze zomer neemt hij u mee op zijn zoektocht.
Vanuit het Forum vooruit
Het Forum in het centrum van Groningen is deze zomer mijn uitvalsbasis. Een indrukwekkend gebouw dat frisse energie uitstraalt, zelfs op grijze dagen. Vanaf deze plek heb ik uitzicht over de provincie, en vanaf deze plek hoop ik zicht te krijgen op de toekomst. Volgens de website van het Forum is het gebouw een ‘ontmoetingsplek voor iedereen die nieuwsgierig is naar de mogelijkheden van morgen’. Nieuwsgierig, dat ben ik zeker!
Nieuwsgierig naar wat ik ga tegenkomen. Nieuwsgierig naar het perspectief van medestarters in Groningen. Een provincie die vaker negatief in het nieuws komt dan positief. Als in de rest van Nederland al weinig starters aan een woning komen, hoe is dat dan in Groningen? En hoe graag willen starters in het aardbevingsgebied gaan wonen? Een gebied waar vele steigers de straten sieren.
Door mezelf op de woningmarkt te mengen en door met betrokkenen – ook ambtenaren - te spreken, hoop ik hier antwoord op te krijgen. Antwoorden die ambtenaren hopelijk inzicht geven in de kansen en perspectieven van starters. Hier in Groningen, en in de rest van het land. Met het rapport ‘Elke Regio Telt’ in mijn rugzak.
Dinsdag 1 augustus ’23
Met een mooi uitzicht op de stad en provincie Groningen neem ik plaats tussen de studenten, dagjesmensen, toeristen en stadjers. Voor mij een kop koffie en mijn laptop. Ook voor mij, de NOS-headline - ‘Woningtekort stijgt fors naar 390.000, pas vanaf 2028 minder krapte’. Lekker dan. De val van het kabinet zal daarbij niet voor de gewenste versnelling gaan zorgen, mijmer ik.
Het zijn zorgen die in het niet vallen bij de zorgen van de aardbevingsslachtoffers in de provincie, die excuses ontvingen, verpakt door woorden als éreschuld. Wat betekent de val van het kabinet voor hun? Volgens het Instituut Mijnbouwschade Groningen (IMG) zijn er 122.000 woningen met schade. Het is te hopen dat deze schadeafhandeling niet nog meer vertraging oploopt.
Ik richt me op mijn eigen zoektocht. Een potentieel koophuis in het aardbevingsgebied vinden. Een gebied dat reikt van Delfzijl tot aan Winsum, en van Winsum tot aan Winschoten.
In het Forum valt mijn blik op een onderzoek van hoogleraar Sociale Psychologie Tom Postmes. Een onderzoek dat concludeert dat Groningers met meervoudige schade aan hun woningen twee keer zo vaak als normaal gezondheidsklachten hebben. Nieuw onderzoek van Postmes en zijn collega’s toont aan dat stress in het aardbevingsgebied mogelijk leidt tot zestien sterfgevallen per jaar. Met dit soort cijfers zou je niet verwachten dat veel starters zitten te wachten op een woning in dit gebied. Is die aanname waar? En zou het dichtdraaien van de gaskraan een mogelijk sentiment kunnen beïnvloeden?
Landelijke woning
Dromend van een landelijk leven, staar ik over de stad. Groningen is voor mij vergezichten, mooie luchten, schone lucht en karakteristieke kerkjes en boerderijen. Daarom ga ik op zoek naar een woning in het landelijk gebied. Het liefst een oude woonboerderij, maar als starter is bescheidenheid gepast. Dus het liefst een woning in landelijk Groningen.
Mijn liefde voor het platteland van Groningen komt voort uit een beeld dat generatie op generatie is doorgeven. Mijn oma komt van een boerderij in Feerwerd (Groningen). Een boerderij die inmiddels is omgebouwd tot meerdere woningen. Iets wat steeds vaker voorkomt.
Niet geheel toevallig valt mijn blik op een artikel in Dagblad van het Noorden, waar de vraag wordt gesteld of boerderijwonen de oplossing is voor het woningtekort. Centraal staat een oude familieboerderij in Thesinge, die beschikbaar komt voor ouderen en jongeren die graag in het dorp willen blijven.
Boerderijwonen als dé oplossing voor het woningtekort. Het klinkt logisch in een tijd waarin boerenbedrijven (soms moeten) stoppen, en wij als starters geen enkele woning kunnen bemachtigen. Toch is het geen abc’tje, en stranden goedbedoelde initiatieven in een doolhof aan overheidsregels. Althans, dat beweert de krant van het noorden.
Het lijkt mij een goede reden om eens een kijkje te nemen bij de oude boerderij van mijn oma, waar het wél is gelukt. Is er ‘ruimte in de regels’ gevonden? Is er een gouden formule die te kopiëren is in de rest van Nederland? Is dit de manier waarop ik een woning ga vinden? In hoeverre speelt de aardbevingsschade een rol in dit proces? Op naar Feerwerd, tot over 2 weken!